ค่าส่วนรวม คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็ห่วย มากเกินไปก็ไม่ไหว
ค่าศูนย์กลางของคอนโด นั้น คราวเทียบสนนราคากับบ้านจัดสรรแล้ว จักแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เนื่องมาจากโครงการคอนโดฯ จะมีสิ่งที่ให้ความฉลุยต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า ใช่ไหมมีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น ค่าแรงงานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, ค่าจ้างพนักงานเก็บขยะ, ค่าตัวแม่บ้าน, คุณประโยชน์ไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของส่วนรวม อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์กับโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมือเครื่องมือทำความไร้มลทิน อื่นๆ
โดยปกติธรรมดาในวันโอนสิทธิ์ขาดผู้ซื้อมักจักต้องชำระ “ค่าสาธารณะล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วขีดคั่นเอาไว้ 1-2 ปี ส่วนตำแหน่งเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจักกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจักมีมาตรการในการจัดเก็บค่าสาธารณะไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเพราะด้วยค่าส่วนกลางนี่กฎหมายถือให้ศักยนำไปเป็นค่าใช้จ่ายพรรค์ “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องเนื้อๆในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนรายละเอียดไว้ในขนบงานโครงการ ด้วยกันวิธีการจัดสรรว่าจะเรียกเก็บประโยชน์บริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินปันส่วน ตามอัตราที่ได้รับปล่อยจากคณะผู้ตัดสินจัดสรรที่ดินที่ออกกฎไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอปันส่วนเท่านั้น
เว้นเสียแต่นี้ยังมีค่าครองชีพที่เกิดจากการทำงาน หรือไม่การดูแลบริหารการจัดการของสมบัติส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้สั่งการฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด มูลค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้ด้วยกันเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด รวมไปถึงรายการจ่ายที่ไม่ประจำ เช่น ค่าปฏิรูประบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
กิจ. งานของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องสังคายนายค่าส่วนกลางทุกเดือนส่วนมากรับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีปริศนา อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าสาธารณะถึงแพงจัง ?
อัตราค่าส่วนรวม จักถูกหรือไม่แพงขึ้นอยู่กับหลายเหตุหลายเหตุผล สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าศูนย์กลางแต่ละโครงการไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยสวัสดิภาพมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับหรือว่าแบบคอนโดด้วย เช่น แผนการไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าสาธารณะก็ต้องแพง ก็เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารหรือว่าพื้นที่สาธารณะต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจะสูง เพราะว่าตัวหารถัวน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเเลื่องลือกได้ทุกคนก็คงเลือเลื่องกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความแน่ๆนั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป ก็เพราะว่าถ้าส่วนรวมมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ หรือว่าการดูแลอาคาร พร้อมทั้งพื้นที่สาธารณะทำได้ไม่เต็มที่ หรือว่าบริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด เปรียบเสมือนสายการบินโลว์คอส ที่จะทำอะไรก็ต้องอดออมไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจะไม่มีคอนโด ไหนที่สามารถเก็บค่าศูนย์กลางได้ 100% เต็มเพราะว่าไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จะกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้าจริงๆก็ได้ไม่ครบเหรอไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีก็เพราะว่าจักเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งต่างว่าเราซื้อเพื่อ ให้ความเป็นไทเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จักไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับโสหุ้ยศูนย์กลางในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ ปล่อยเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากใช่ไหมจ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจะสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจักขึ้นอยู่กับความพึงพอใจกับความเชี่ยวชาญในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่ใคร่ได้จ่ายแพงก็คงต้องสืบคอนโดฯ ถูกๆ ค่าส่วนกลางต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าศูนย์กลางมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรซักล้างตามกำหนดไปเถอะครับ กับร่วมกันทำงานจัดการหรือตรวจสอบบัญชีจักเป็นการดีกว่า การเก็บค่าส่วนกลางของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย ปฏิสังขรณ์ปรับปรุงทรัพย์ส่วนรวมให้ทำเป็นใช้งานได้นานๆ พร้อมทั้งทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น